inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.544):

Rooibosthee en een signorita

hier zit ik dan te staren
met tegenover mij de tijd
die zich, als ware hij
één met mij
in mijn blikveld vlijt
wij roeren in de rooibosthee
ons voorgezet om half twee
waarna we de gordijnen sluiten
om lichtjes aangedaan
en tabak hebbend van lijnen
in rook op te gaan

Schrijver: Hanny, 21 maart 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.4 met 10 stemmen aantal keer bekeken 375

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

kerima ellouise, 15 jaar geleden
tijd als zwijgende gesprekspartner tikt tegen het glas van voortgaande en opgeloste gedachten,,,prachtig neergezet!
pama, 15 jaar geleden
Soms willen we onze blikken sluiten voor 's werelds
inkijk, mooi verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)