"Gek op z'n berg"

De wereld als wondertol, spint rond als
carrousel, caleidoscoop van fragmenten,
geklommen naar de top, ontstegen aan het
aards gareel, herken ik mezelf niet in
veranderingen van dit aards tijdbestek
en hou mezelf voor gek, lijkt ieder stukje
zichzelf te spiegelen, niet ieder krijgt
dat deel, aanschouw dat menigeen aan
eigen berg zal moeten bouwen.

Gewassen in zure regen , ruizen
beelden als waterval voorbij in de
cyclus van visioenen, gedachten door
het slijk van macht gehaald, seizoenen
van verwachting getijden niet keren, om
een andere toon te vinden, gecomponeerd
op een blanco toetsenbord, aan mijzelf
opgedragen, waarvan ik niet wijzer word.

Perspectief waarin het besef louter relatief
wordt onderkent draaien mijn droomwieken
rond als 'spinning tol', moet ik aan een trager
ritme wennen anders draait de boel weer dol,
schimmen gieten molenstenen om mijn nek,het
blijft een zware klim naar een hoger doel,
waarheen de maalsteen van de tijd niet te
sjouwen is, bergafwaarts rolt in dat kielzog holt
de wereld met mij mee of was het andersom?

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 18 mei 2010

pebmartenskpnmail.nl

Maalsteen van de tijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 359