Angstvallige leegte
Kilte zoekt een weg om het lichaam te ontsluipen.
Manieren schieten tekort, tegenstribbelend tracht
het licht binnen te dringen en de draden van het leven
over te nemen.
IJzige stilte schreeuwt om aandacht, schreeuwt,
slechts één keer. Stilte, altijd ijzig kalm geweest, langzaam
loskomend door het heen en weer gezwengel van emoties
diep van binnen.
Dikke druppen die naar binnen vallen en zich
ophopen tot een hopeloze wanhoop. Één moment, één fractie
van een seconde wordt duidelijk dat de hoop van de wanhoop
om ooit beter te worden, weggevaagd wordt, door sluipende
suizingen die vertellen de schijn op te houden totdat
alle krachten van het goede zijn weggeëbt.
Geplaatst in de categorie: emoties