Mijn huis, mijn lichaam.

Spinnenrag vangt stemmen,
uit de verste nissen van
de kamers, opgerakeld
door mijn adem, hoewel
ik vertrokken was blijft
er een vage afdruk op een
leeg matras, die dag
hoeven ze mij niet meer
te zoeken, op beslagen
ruiten verschijnen de
wasem van beeltenissen,
één goede beurt, de ruimte
maakt zich vrij van stof
en van enig spoor waarin
mijn schaduw verscheen, een
tocht door kale vensters
van de wereld, ging teloor
in een kwade nacht, ontsnapt
op lemen voeten, ben benieuwd
in welk dwangmatig net ik
zal boeten, in welk nieuw
gesponnen web ik strand,
koos een huis zonder ramen,
waaruit draden van een vorig
leven mij achtervolgen, aan
mij blijven kleven als een ijzig
spiegelbeeld wat niet smelten wil.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 26 juli 2010

pebmartenskpnmail.nl

Mijn huis mijn lichaam

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 449