voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.677):

Morgen kom ik hier terug

Ik kom hier wel eens vaker
maar vroeger zoveel meer
toen lachte ik naar de
rozen en deed liefde
nog niet zeer

die boom daar is al oud
ik denk dat hij mij nog wel kent
van toen ik voor het eerst
door liefde werd verlaten
en de pijn
die dan niet went

zo stil als hij kan luisteren
naar geheimen
en verdriet
de bladeren...die fluisteren
verraden doen ze niet

gedachten komen hier tot rust
waar de zon de wolken kust
waait de wind
zorgen uit je hoofd
morgen kom ik hier terug
dat is alvast beloofd

Schrijver: Astrid Voerman, 30 augustus 2010

Geplaatst in de categorie: emoties

1
2
3
4
5

4.6 met 19 stemmen

395

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Nicoline, 15 jaar geleden

Een heel mooi gedicht!

keirma ellouise, 15 jaar geleden

ontroerend in de stilte van de ziel, heel mooi.

Fari Hs, 15 jaar geleden

Prachtig, met bekende smart op je hart kom je toch verder in het leven, ja.

pelgrim, 15 jaar geleden

hoewel de menselijke liefde ons kan verlaten, is de natuur ons eeuwig trouw, mooi.

ingridvoerman, 15 jaar geleden

mooi nostalgisch geschreven.

Maria Voerman, 15 jaar geleden

Een prachtig ontroerend gedicht.

Martien Montanus, 15 jaar geleden

De natuur zuivert de lucht...heelijk zo'n plekje...!

Geef je reactie op deze inzending: