Netgedichten

netgedicht (nr. 34.723):

Vriendschap

Het is niet meer zoals het vroeger was:
de woorden zijn gevangen in het denken,
verschuilen zich als achter donker glas
en weten niet hoe jij daar staat te wenken,

te wachten op een teken van verstaan,
van troost of tederheid, nabijheid, vrede,
de vraag hoe ’t jou in ’t duister is vergaan
of hoe je je in vreugde weer wil kleden.

Het is niet meer als toen de lente groen
met bloemen en beloften kwam getreden;
er is slechts afstand, feiten en fatsoen

maar weet: je hebt niet tevergeefs geleden
en duurt het nu nog wel een tijd als toen -
probeer getrouw te wachten in het heden.