Netgedichten

netgedicht (nr. 35.015):

01.52

Ik hoorde honden huilen
en mijn vader was boos

sloeg zijn handen op tafel

en schreeuwde een
onverstaanbaar woord

ik huilde,
ik sliep niet

en ik sliep,
ik huilde niet.

Schrijver: julia, 23 september 2010

nee

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: familie

honden

huilen

3.0 met 6 stemmen

843

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Henk Knibbeler
Datum:: 24 september 2010
Email:: henkknibbeler1949yahoo.com; het is duidelijk, meer hoeft niet!

Naam:: switi lobi
Datum:: 24 september 2010; Een aangrijpend gedicht, waarin meer gebeurt dan het lijkt te vertellen

Naam:: ingridvoerman
Datum:: 24 september 2010
Email:: steveniingridhotmail.com; in verdriet, mooi verwoord.

Geef je reactie op deze inzending: