inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.420):

De wind in de zeilen

Toen wij jong waren droomden wij zo van die dingen
als een huisje, een boompje, beestje en kinderen, wel vijf
we dachten met de wind in de zeilen, niets kon ons verhinderen
wij zagen een toekomst in de blauwe lucht vol mooie herinneringen

Maar een onschuldig zomerbriesje ontaardt soms ook in een storm
dan moeten wij laveren, in een wereld vol wildstromend water
in de regen op de golfslag alle zeilen bijzetten voor ons samen later
de zon schijnt niet altijd en de weergoden zijn niet altijd in een beste vorm

Vaak vind ik in de haven rust, kijkend in de spiegel van het water
zie de blauwe lucht, het schip, ons, maar dan wat ouder dan toen
en die wereld er omheen is slechts een kleurrijk theater
een school vissen zwemt links en rechts, als een ware kampioen.

Ik zie jou en mij klaar voor vertrek voor het vervolg van de reis
de boot is zeewaardig en samen vangen wij de wind in onze zeilen.

Schrijver: De Hertog, 13 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

3.9 met 10 stemmen aantal keer bekeken 335

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)