Zuurstofrijk

Ach die tijd, onze tijd
van ondergang en overgang,
scheidt de dag de dauw die
we vertrapten, in de middag al
verdampt, klampt zich aan
het tempo van elke hartenklop
waarin we mochten hopen,
wat in elke seconde start en
eindigen kan, in de avond ligt de
overvloed met ivoren plaveisels
ingelegd en in de kristallen nesten
waarin we rouwden, in de avond
weer geslecht, resten de morgens
waarin we lachten en steeds hoger
bouwden in het zuurstofvolle bloed
van liefde en herkenning door beider
rijpende navelstreng gevoed .


“Men laat slechts uit het hart lezen
als de ander zich daar in laat kennen “

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 1 december 2010

pebmartenskpnmail.nl

Liefde en herkenning

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 9 stemmen 306