Netgedichten

netgedicht (nr. 36.576):

Dagen van sneeuw

Soms weet ik niet meer
of het sneeuwde, die dag
toen stilte schreeuwde
en licht dat over de jaren lag
van een leven... samen, later
als droom verdronk

tussen weilanden van
wind en water waar ik jou
de laatste rozen bracht
zie ik de reflectie van een
glimlach in de lucht ,volg een vogel
op zijn verre vlucht

zijn vleugels dragen
de droom terug
naar een eiland waar enkel
herinnering wacht, jouw leven
trekt aan mijn ogen voorbij
zoveel verder dan het vallen

van sneeuw in mij
stil, wit en zacht

Schrijver: Astrid Voerman, 13 december 2010

astridvoerman

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: afscheid

Herinnering

4.5 met 59 stemmen

1.236

Er zijn 12 reacties op deze inzending:

Judith, 14 jaar geleden

Prachtig geschreven. De weemoed is voelbaar.

lijda, 15 jaar geleden

toen de stilte schreeuwde en jij de laatste rozen bracht, verzachtte de pijn door je mooie gedicht.

Quicksilver, 15 jaar geleden

In bewondering gelezen, zo mooi invoelend gedicht!

Nicoline, 15 jaar geleden

Zijn vleugels dragen de droom terug...heel mooi in elkaar gezet met zoveel gevoel..

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden

Hoe in het stille landschap de vleugels een glimlach, warmte tonen.Prachtig geschreven!

Fari HS, 15 jaar geleden

Heel mooi en wel met heimwee geschreven.

Coby Poelman-Duisterwinkel, 15 jaar geleden

Bewonderenswaardig hoe je dit afscheid weet te beschrijven.
Je voelt als lezer de gemoedstoestand van het moment haarscherp aan, wordt meegenomen in de stilte van de sneeuw.

Maria Voerman, 15 jaar geleden

Weer een prachtig gevoelig gedicht vol verlangen en eenzaamheid...

kerima ellouise, 15 jaar geleden

laatste rozen drijven heen en weer in zachte stromen tussen toen, nu en later....heel mooi.

Martien Montanus, 15 jaar geleden

Dat "de reflectie van een glimlach" dit zeer mooie schrijven waarin het verdriet voelbaar is, jou warmte mag geven!

ingridvoerman, 15 jaar geleden

Heel mooi..

Henk Knibbeler, 15 jaar geleden

hoe fraai je kunt lezen hoe deze dichteres in haar werk groeit, de zinnen gekoppeld aan evenzo mooie metaforen, geen gezweef, complimenten!

Geef je reactie op deze inzending: