inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.227):

HET VERSTOORDE LEVEN

Met leiband en al
Rukt ze zich los, mijn hond
Sappho is haar naam

Het goudgeel op mijn hart
Schrikt, vliegt weg, stijgt op
Om dan neer te vallen, levenloos

Het kind in mij
Kent zijn rooster niet langer
Heeft het tekenen of rekenen het
Eerste uur?

Ze zijn met velen
De meeuwen boven de winterakker
Zelfs hen kan ik niet verdragen vandaag

Waar blijft de zon die het ijs smelt
Waarin de waarheid bevroren

Schrijver: Anneke Haasnoot, 24 januari 2011


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 125

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)