inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.391):

Duisternis

Duisternis, ik weet het
er is zoveel over getwijfeld
ik kon de ingang niet vinden
was in de worsteling te wrang
voor eenzijdig niet beminnen

en ik hield het beetje licht ook vast
in mijn grijpgrage vrouwenvuisten
vol onbegrip, maar met vertrouwen
dat onze vergissing niet blijvend was
of weg zou kwijnen in de tussentijd

ik hield immer jouw verstand stevig
omdat je hersens ook kunt beminnen
en prille liefde zonder na te denken

vlees noch vis is.

Schrijver: Esther Bevillia
Inzender: Henk van Dijk, 2 februari 2011


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 212

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije
Datum:
3 februari 2011
Email:
maryama37hotmail.com
Mooi gedicht dat machteloosheid weergeeft omdat je 'het ' niet kunt aanraken hoe je ook probeert!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)