Netgedichten

netgedicht (nr. 37.973):

mijn borst nog rood

winter striemt zonloos grijze dagen
en ik
ik sterf vissen in de ijszee

grotendeels blauw
maar met mijn borst nog rood
blijf ik zoeken naar jouw temperatuur

om eens weer volledig op kleur te mogen komen

Schrijver: Martien Montanus, 3 maart 2011

mamamolo

live.nl

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

individu

lichaam

emoties

3.4 met 11 stemmen

518

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Nicoline, 15 jaar geleden

Geweldig gedicht vertaald in kleuren van kou, verlangen en emoties!

Maria Voerman, 15 jaar geleden

Verlangen naar de zon en de warmte,
spreekt uit dit gedicht. Mooi!!

Irmlinda de Vries, 15 jaar geleden

Een gepassioneerd en emotioneel schrijven. Mooi gedaan!

kerima ellouise, 15 jaar geleden

Mooi Martien...'ik sterf vissen in de ijszee'...prachtig...soms zo allesbepalend

Hilly, 15 jaar geleden

Morgen, misschien al vandaag zal de zon het grijze inkleuren.
Origineel verwoord Martien.

Marije Hendrikx, 15 jaar geleden

Met een rood kloppend hart moeten die zonloos grijze dagen wel snel voorbij zijn.
Mooi.....

amanda malinka, 15 jaar geleden

ik sterf vissen in de ijszee ....ijzingwekkend......

AstridV, 15 jaar geleden

prachtige eerste strofe, zo herkenbaar het kille gevoel verwoord, hoe de winter zonloos grijze dagen striemt, terwijl ons hart ongeduldig op warmte wacht.

Geef je reactie op deze inzending: