inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.393):

Het tijdelijke sloot

strekte mijn armen
reikte met handen
maar voelde leven
langs vingers glijden

met nagels striemen
getrokken over je rug
het tijdelijke sloot maar
gaf je ziel nog niet bloot

er is geen begin
door een schat aan
herinnering achter te laten
de gaten zijn veel te groot

deze breken met
weemoed en respect
wat je liefhebt is klaar
voor een nieuwe start


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 4 april 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 197

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)