inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.394):

Dromen wij nog?

.




jij die zo vaak op mij
Frans, Spaans, Fries, priesters
en wat dies meer zij
blijft nu – ik voel je, man –
als een paal achter me staan

er is iets goed misgegaan:
alle tegenwerking ten spijt
clashte uit een zee van verwijt
een vis tegen mijn damwand aan
en veegde me van het veld

de toekomst kijkt ons blozend aan:
een wieg, een kar op drie wielen,
een kind op eigen benen mettertijd -
wij leven met gespleten ziel en
hebben het aan niemand nog verteld







.

Schrijver: Miranda Mei, 4 april 2011


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 342

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)