Verloren uren

Voor de geboorte van het morgenrood
zijn ze al onbereikbaar
de verloren uren

door dovemansoren verkwist
want luisterend naar fluisterstemmen
in lange gedachtennachten
die leiden naar het koude noorden
als rijen ganzen steeds vluchtend
om echte warmte te vermijden

verlangen naar onbevangen tijden
waarin emoties niet te diepgaand
de dagen overzichtelijk hielden
nachten prettig ongestoord

met slechts milde dromen
over verloren reisgenoten
die zachtjes fluisterden:
tot ziens, maar nu nog niet

nacht gedachten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 225