inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.144):

Een haast perfecte dag

Hete stoom welt op uit vurige gloed.
De vitale zinnen houden zich schuil
in een lommerrijke hoek. Vogels
doen er zich aan de koelte te goed.

Liefde vloeit als gesmolten goud
door warmgelopen aderen. In het licht
van een fontein sprankelt vers leven
dat de stralen van de zon vasthoudt.

Vogels in eeuwige bomen,
vissen in slome wateren,
zetten de dag luister bij
waaraan geen einde lijkt te komen.

Alleen de afname van warmte
kondigt tijdelijke duisternis aan.
Dan breekt de dag die eindelijk
zijn verschroeiende adem laat gaan.

Schrijver: Iniduo, 2 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 128

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)