Netgedichten

netgedicht (nr. 40.181):

Woef

Was jij de voorbode van zacht
in het keiharde ledikant
waarin ik tijd heb doorgebracht
buiten de rede van verstand

heb ik mijzelf met jou gestreeld
op kale plekken van het zijn
dat zo armlastig was bedeeld
door grote menselijke pijn

ik ken moeder en mijn vader
als bouwers van het warmste nest
zonder zachte levensader;
onder jouw vacht voel ik het best.