INFANTICIDE
Zodra je baart, is daar het moederdier
Dat op de hoek wacht om dan toe te slaan
Het prest je om jezelf te laten gaan
Het wist je uit, maakt daarmee goede sier
Het zorgt, het zoogt, het regelt, is koetsier
Van kinderwagen, bakfiets, komt eraan
Gestormd bij ieder pijntje, elke traan
Het troost bij dokter, boeman en barbier
Zo heeft verdachte het althans ervaren
Ze was vijf jaren lang een moederkloek
De kunstenaar in haar ruimde het veld
Hij leefde door met strakgespannen snaren
Verdween en legde tussentijds op doek
Het kistje vast, de steen die moest besteld
Geplaatst in de categorie: literatuur