inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.401):

INFANTICIDE

Zodra je baart, is daar het moederdier
Dat op de hoek wacht om dan toe te slaan
Het prest je om jezelf te laten gaan
Het wist je uit, maakt daarmee goede sier

Het zorgt, het zoogt, het regelt, is koetsier
Van kinderwagen, bakfiets, komt eraan
Gestormd bij ieder pijntje, elke traan
Het troost bij dokter, boeman en barbier

Zo heeft verdachte het althans ervaren
Ze was vijf jaren lang een moederkloek
De kunstenaar in haar ruimde het veld

Hij leefde door met strakgespannen snaren
Verdween en legde tussentijds op doek
Het kistje vast, de steen die moest besteld

Schrijver: Anneke Haasnoot, 23 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 92

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)