inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.487):

Voor de zwijnen

Stil in het prille licht
van een spoedig afmerende herfst
lig ik verankerd
aan een bonkige kade

alleen de nachten passeren hier
als dolende regendruppels
ze baren een vage grens
tussen waken en slapen

verwarmd door een zwarte mantel
wentel ik me in het vederlichte
van de eenzaamheid
omheind door een vaag blikveld

kleuren kruipen kort bij
ze schijnen me te wenken
los te willen weken
uit het onzichtbare domein

ik hecht aan mijn keizerrijk
waar zwakke schaduwen
de dierbaarste onderdanen zijn
en wacht kalm op de zwijnen.


Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/

Schrijver: Kees Keizer, 30 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 425

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
de Koning
Datum:
30 augustus 2011
Wat een parel van een gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)