Voor de zwijnen
Stil in het prille licht
van een spoedig afmerende herfst
lig ik verankerd
aan een bonkige kade
alleen de nachten passeren hier
als dolende regendruppels
ze baren een vage grens
tussen waken en slapen
verwarmd door een zwarte mantel
wentel ik me in het vederlichte
van de eenzaamheid
omheind door een vaag blikveld
kleuren kruipen kort bij
ze schijnen me te wenken
los te willen weken
uit het onzichtbare domein
ik hecht aan mijn keizerrijk
waar zwakke schaduwen
de dierbaarste onderdanen zijn
en wacht kalm op de zwijnen.
Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/
Schrijver: Kees Keizer, 30 augustus 2011
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid