voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.624):

Als een lied van stil verlangen

Ik volg het voetspoor
van een dromer
langs de kustlijn
van jouw hand

geven golven
zich gewonnen
en de branding
waar ik strand

spreekt van liefde
zonder woorden
schrijf ik zinnen
in het zand

onbewogen
lacht het leven
in jouw ogen
keert het tij

als een lied van
stil verlangen
waai jij even
mee met mij...

Schrijver: Astrid Voerman, 1 september 2011

Geplaatst in de categorie: liefde

1
2
3
4
5

4.2 met 59 stemmen

1.640

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Martien Montanus, 14 jaar geleden

Je woorden dansen als zonbeschenen golven!

Nicoline, 14 jaar geleden

Een gedicht over wat niet zo heeft mogen zijn; heimwee, weemoed naar een tijd die niet te keren lijkt...of misschien wel....boeiend geschreven!

Bielac Sabrina, 14 jaar geleden

Opmerkelijk gedicht! Graag gelezen.

Maria Voerman, 14 jaar geleden

Heel mooi geschreven gedicht Astrid! Prachtig!

kerima ellouise, 14 jaar geleden

En in jouw woorden hoor ik het ruisen en ongeschreven woorden, heel mooi!

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden

De wind schrijft liedjes langs de zee.
Ogen, oren vinden, dragen alles in verlangen mee.
Prachtig Astrid!

Monique Methorst, 14 jaar geleden

Prachtig geschreven

Beach boy, 14 jaar geleden

Mooie tekst, schitterend ritme, om stilletjes op te surfen!

Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden

Mooi hoor!

Geef je reactie op deze inzending: