Als het blad nog groen kleurt
Naarmate de tijd voortschrijdt
En ik nog vaker de ochtenden tel
Dan wel dagen overwin op het licht
Doorzie ik de beslagen schoonheid
Van ieder elegant vrouwelijk wicht
Ook al ziet men mij als oud vel
Dat steeds dichter de aarde nadert
Dan denk ik heimelijk doch opgelucht
Wacht maar totdat de roest ook jullie betast
En uw spannend vlees opzichtelijk adert
Men mag de bloemen echter niet
Te vroeg laten verleppen
Het moet gezegd
U ruikt nog immer naar meer;
Opwindend zijn derhalve uw stappen
Helaas kom ik adem te kort
Om de vreugd van de jeugd
Nog onbescheiden te behappen
Die wordt immers steeds meer
In vergeten dromen gelegd
Geplaatst in de categorie: humor