wachten
het beeld
dat als vanouds
om verbeelding vraagt
draagt meer dan woorden
het verschuilt in een huis
of een enkele kamer, afgesloten
van daglicht
soms, lijf aan lijf,
bij elke gedachte dat zichzelf een huid geeft
groeit het dwars
bezwijkt onder het onzichtbare gewicht
"tijd is niet waar, dat weet jij ook
en stilte luistert niet naar zichzelf"
het beeld zwijgt even, laat huilen
zoekt een andere plek
ver voor mij
“wanneer ik je vind als bron van verbintenis
en evenwicht
dan zal ik
ja, zal ik
dan
mezelf dragen”
Zie ook: http://www.youtube.com/watch?v=iTIf9-ORqjY
Schrijver: kerima ellouise, 7 november 2011
Geplaatst in de categorie: psychologie
impressie dringt tot overdenken
over de bron, de oorsprong van het bestaan
het innerlijke dragen dwingt tot verder gaan
Mooi in woord en beeld!