inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.237):

Duizenden namen

Knoopje voor knoopje open ik trillend haar gordijnen
Vuurvliegjes schiet zij met strelende nagels in mijn dijen
Zij heeft duizenden namen en terecht
Een drinkplaats waar ooit elke man zijn dorst heeft gelest

Het is leeg in haar raam, slechts de nacht en een hijgende zee
Ze bekleedt me met schuimkoppen, langzaam golf ik met haar mee
Zij heet: Onzichtbare maan en terecht
Ze lispelt verlegen, mijn liefste. Zit stil, en zit recht

Er verschijnt in het raam een schim van de maan door de mist
Ik reik ernaar en meteen is het beeld me ontglipt
Zij heet: zilveren vis en terecht
Mijn armen zijn leeg, en het raam in de muur is weg

Schrijver: Flip Noorman, 2 februari 2012


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 686

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
5 februari 2012
Email:
maryama37hotmail.com
Knoopje voor knoopje klom ik mee tot het wegglijden vlak voor de ontknoping. Dat komt ervan als je 't vast wil houden.
Prachtige foto ook.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)