voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.885):

veraste kreten

tot stompjes uitgekleed
werden ogen
gebroken

in het godvergeten licht

baarmoederloze barakken
vol doden van vroeger
tot nu

waar
ontbloot, duizenden
en duizenden

werden beroofd
in een verschuivende, reeds verlaten,
bestemming

waar zijn de kinderen?

een stil aanschouwen
staart naar hier of elders

naar
gruwelijk, onverlost verdriet

en een wereld vol waan
waar een anjer
getuigt

van een laatste vlinder

waar zijn de kinderen?
waar zijn de kinderen?
waar zijn de kinderen?

Auschwitz-Birkenau, 21 februari 2012
(9)

Schrijver: kerima ellouise, 17 maart 2012

Geplaatst in de categorie: oorlog

1
2
3
4
5

4.2 met 12 stemmen

462

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 13 jaar geleden

Een laatste vlinder...ontroering bij jouw gedicht Kerima.

marije hendrikx, 13 jaar geleden

waar zijn de kinderen ..... als een echo in een holle put.
heel mooi!

lijda, 13 jaar geleden

tot tranen geroerd door jouw woorden: veraste kreten en waar zijn de kinderen? ....... dit onbegrijpelijke leed moet steeds weer verteld worden!

zvi weutmann, 13 jaar geleden

van mens naar vuur, van woord naar hemel.

Hanny, 13 jaar geleden

Alweer zo'n schrijnend gedicht in deze serie die een diepe indruk op mij achterlaat. Een diepe buiging voor de schrijver van dit werk.

jdzs, 13 jaar geleden

baarmoederloze barakken......treffend

arie, 13 jaar geleden

Waar zijn de kinderen... Bevel was bevel, zei men. Of, we hebben het niet geweten... Neen, het geweten was opzij gezet door gewetenlozen.

Marijke Vos, 13 jaar geleden

Regelrecht en mooi beschreven,goed dat het steeds weer wordt verteld...veraste kreten...........

Geef je reactie op deze inzending: