Praatte met gebroken steen
stootte tegen glas
dacht de wereld transparanter
dan die in betreden was
vol uitzicht
in een perspectief van jaren
maar de kennis moest ik zelf vergaren
ik liep weg
met stilte om me heen
praatte met gebroken steen
zij hadden de massa’s
zien passeren in hun
steeds opnieuw proberen
tot de eenling overbleef
die zich met de rust kon conformeren
het leven als bestaan hier te gaan leren
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 14 april 2012
Geplaatst in de categorie: liefde