inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 43.213):

Ontluikende mystiek

wat ik creëer
heeft geen handen en voeten meer
zij werden afgeschoten
voor ze konden werken en lopen

het gouden moment
snel neergepend
in gloedvolle woorden
verliest meteen zijn glans

reflecteert nog
eenmaal in verbleken en
laat ons slechts de vage schijn
van hoe het ooit had willen zijn

het is als glas
nog buigzaam transparant
schoonheid in ontluikende mystiek
maar verschervend in de kou van kritiek


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 20 april 2012


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 190

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
20 april 2012
Tja Wil, echte kunstenaars worden door de een geprezen en door de ander verguisd. Goed gekozen woorden!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)