Netgedichten

netgedicht (nr. 44.436):

IN EN BIJ HET WATER

Stil glanst de hemel
boven een zee, die wild kookt,
brullend springt en schuimt:
potvissen willen liefde,
strijden genadeloos hard.

Door het duinhuisje
glijdt late middagzon voort,
raakt de eettafel,
geeft bezadigde zeelucht
aan brood en thee, die wachten.

Op het strand klinken
's morgens vroeg ijle tonen:
zwanen vertrekken,
vliegen over grauwe zee
naar de paarsblauwe einder.

Frisse zucht beroert
het hoge gras, geeft het meer
snelle, huiverende golven,
gaat voort, zonder ophouden...
Om zich in zee te werpen?

Kloek waden reeën
door de stille Waddenzee,
zoeken de verte.
Op naar dat zonnige land,
waar het onbekende lokt!

Bij vollemaansnacht
ligt middenin de vaart
een roeibootje, stil;
langs en boven hem drijven
twee lichtbollen voort.