Netgedichten

netgedicht (nr. 44.510):

Maan

De volle maan verspreidt zacht licht
over de weiden met het slapend vee.
Achter de wering golft rustig de zee.
Het leven draagt vanavond geen gewicht.

De rode wijn danst in het hoge glas.
Je draait het in je slanke vingers rond,
heft het voor een teugje naar je mond
oh, als ik dat glas toch even was!

Het onweer in de verte deert ons niet.
We luisteren er met een glimlach naar
onder het serredak voor jou gemaakt

Een warme nacht ligt in het verschiet.
Zodra we rustig liggen naast elkaar
is de wereld om ons heen volmaakt.