weemoed
treur je nog om toen
en kijk je om
over schouders
van een ver verleden
je kende
dit sterven niet
je was geen kind
van deze tijd
al streel je mijn ziel
met weifelend tastende
vingers van weemoed
en woel je mijn dagen
het geeft niet
ik ben altijd al
een kind van vreemde
oases geweest
Geplaatst in de categorie: emoties
weemoed 5.0 met 1 stemmen 
170
170
Geef je reactie op deze inzending: