Netgedichten

netgedicht (nr. 44.806):

Ego borduren

Ik weet het niet
dat ego borduren
waarom je telkens verpest
wie ik eigenlijk ben

je zegt me
dat de buren steeds gluren
maar niet naar iemand
die ik zelf heel goed ken

je vertelt me
dat ik niet mag dwalen
de weg recht vooruit
gaat altijd naar het doel

nooit luister jij
naar mijn levensverhalen
je weet zelfs niet eens
hoe of ik mij voel

het naaiwerk was prima
tot in de naadjes
de kleuren volmaakt
zoals in een droom

maar nog steeds
heb jij niet in de gaatjes
mijn verwaaide gewoel
zonder liefdesstoom

ik ben geen locomotief
die reist naar een eiland
of een passagiersschip
met een zwembad aan dek

ik ben ook geen paard
dat met je graast in een weiland
dus laat me voortaan alleen

als weldenkende gek.