Oidipous
September doorsteekt mijn ogen met gouden messen,
die scherp geslepen stralen van de Zonnegod,
en zij bekleedt al wat groen is, met donker brons,
een totaal mislukte Oidipous, zo voel ik me,
die eerst de Zomer, mijn van god gegeven vader,
heeft dood geslagen op een onmenselijke tweesprong,
en vervolgens slaapt met de Herfst, mijn moeder,
zonder kennis, zonder toekomst, zonder vreugde,
Hybris, zo noemen de Grieken mijn onwetendheid,
maar net als Prometheus, de held van het vuur,
sterf ik iedere dag opnieuw weer duizend doden.
mijn naam is Oidipous
Geplaatst in de categorie: koningshuis