Netgedichten

netgedicht (nr. 45.616):

Nachtvlinderen

die ene zin
hij moest nog komen…

mijn pen wacht
in trillende handen
op dat wat maalt
de woordendans
die rondjes draait

als een nachtvlinder
bevangen, speels
in de weerkaatsing
van het lichtjesheelal

zo zoetjesaan
zal er een strofe ontstaan

in het vers dat
tot leven dreigt te komen
leg ik een vergeten
het niet meer willen weten
van de slapeloosheid

ik dicht mijn dromen
tot ver nog in de morgentijd