inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.943):

Het rijpt….?

Het sluipt naderbij,
ik leef maar door,
wacht af, wat komt,
wat nader kruipt
grijpt me naar de
keel,waarmee de
hartenklop verstomd.

De slimme dood in
eindigheid vermomd,
komt altijd na het
dagelijkse brood,
groeit liefde aan
tot aangename kost.

Als bloesemvuur
van een late jeugd
zich meldt,
versnelt de adem
van de vreugd als
aangevroren rijp.

Ontdooit in het
uur van ouderdom,
vrome wijsheid
rijpt zich in mijn
borst en wordt
waarschijnlijk
de laatste straf.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 21 november 2012


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 422

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Marije Hendrikx, 13 jaar geleden
Prachtig herfstgedicht met bloesemvuur van een late jeugd, als een kostbare wijn uit druiven van de 'Eislese '
LadyLove, 13 jaar geleden
Prachtig Paul,
ik zou 't woordje 'de' voor bloesemvuur weglaten.
hans rauch, 13 jaar geleden
Zo mooi Pama, heb ik nog niet eerder van
primaire levensbehoeften gelezen.

Zekerheid - zekerheid
ooit gaan we dood, maar nu nog even niet,
ik wil eerst meer van je lezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)