Netgedichten

netgedicht (nr. 46.687):

Wit

wit spreidde langzaam
haar maagdelijkheid
uit over de wereld

ongevraagd dichtte
zij haar een ongekende
schoonheid toe

waarover men nog nooit
met zwarte inkt
over had durven schrijven

niet omdat ze niet eerder
zo smetteloos was geweest
maar gewoonweg daar

ze de woorden niet hadden
kunnen vinden
gelijk hun ogen blind

Zie ook: http://www.ladylove40.punt.nl/content/2013/01/Wit

Schrijver: LadyLove, 16 januari 2013

ladylove40

gmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: natuur

Natuur

4.0 met 9 stemmen

248

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Roland Hainje, 12 jaar geleden

Prachtig, dichtster.

LadyLove, 12 jaar geleden

Nou Paul toch :D Zo had ik 't niet bedoeld, maar nou je 't zegt :D grinz

hans rauch, 12 jaar geleden

Zucht ... wat mooi.

Egbert Jan van der Scheer, 12 jaar geleden

Al zou je geen sneeuw zien buiten My Dear LadyLove en wist je niet waar het over gaat, dan nog zie je de schoonheid van het beeld dat je hier schetst in poëtische woorden zo voor je.

Pama, 12 jaar geleden

De natuurlijke vorm van de hoer en de maagd die altijd dicht bij elkaar zijn. Mooi verwoord, Marjon.

Geef je reactie op deze inzending: