Open plek ?
Het is een korte weelde als de bomen in mij slapen
en met de wortels reiken tot aan mijn schedeldak
tot de bottende knoppen in mij ontwaken als de
lentewind klopt aan de deuren van mijn vezelpak.
Ik ben een buiteneik, een kamerlinde tegelijk,een
tijdloze beuk waarvan de jaarringen zijn versleten,
mijn noten springen open voor de kinderen die de
geuren willen rapen, in zich nemen om niet te vergeten.
De kleuren veranderen door de richting van het gevoel,
elke tak afzonderlijk, benadrukt het doel naar lucht, zodat er
niets verloren gaat in fragmenten van het licht en geen verschil
ontstaat tussen de hemel en een open plek in een gedicht.
... Werk in uitvoering op mijn website . ...
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 6 april 2013
Geplaatst in de categorie: lightverse
het best, al zijn er overbodige woordjes;
couplet drie is helaas ingewikkeld maar daar valt
wat aan te doen. Snoeien, Pama! Open plekjes!