inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.747):

Geen vergeten reis

mag ik jou missen in de stilte
het uur dat ik blijf waken
terwijl de slaap mijn ogen
kust, dwingt tot rust

hoe zou ik kunnen vergeten
zelfs al zou ik willen…

hoe je adem klonk
in het ochtendgloren
naast de bimbam
van de klokkentoren

je woont in mij, levenslang
in de beweging van mijn hand
het schrijven, mijn gedicht
al ben je ver, uit mijn zicht

de stroming van de wind
echoot in mijn brein
ik zou willen reizen, uitvaren
mezelf verliezen, kiezen

voor het ruime sop, de baren
maar je leeft in mij
waarheen ik ook ga
je blijft dicht, zo heel dichtbij

... Vrij bij het gedicht: “Ik heb weet van een bijna vergeten reis”
Van Pastuiven Verkwil ...


Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 11 april 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 252

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:
17 april 2013
Wat weer een ontroerend mooi gedicht Hilly!
Dank voor het delen.
Naam:
Imiza
Datum:
13 april 2013
prachtig deze tragische liefde, met bescheiden toon neergezet
Naam:
Pama
Datum:
12 april 2013
Je hebt de kern geraakt, het is altijd weer een wederkerende reis hoe je in de Poëzie een gedicht bekijkt. Mooi neergezet Hilly.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
12 april 2013
Prachtig gedicht! je hebt al heel veel mooie gedichten maar dit is wel een topper!
Naam:
geeraardt
Datum:
11 april 2013
ken het niet, maar dit is sowieso schoon...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)