Netgedichten

netgedicht (nr. 48.186):

Zorg dragen

hoe zou je
rustig kunnen slapen
waar je moet waken

over tere kindervoetjes
die nog willen dansen
tussen dauwglansen

in een rougemorgen
zonder twist
zonder zorgen

- niets lijkt hetzelfde
toch keert alles terug
zoals in vervlogen jaren -

er blijft het verte staren
de zoektocht
in een onrustige nacht

waarin je aan
het kindje dacht
dat nog wil springen

wil dromen
in de serene wereld
van kleurige tekeningen

... Voor een oma ...

Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 16 mei 2013

voorjaarsvlinder

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: kinderen

kinderen

4.0 met 11 stemmen

616

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

lijda, 12 jaar geleden

Mooi verwoord Hilly, de lieflijke zorg in weemoed neergezet.

Jeroen Splinterman, 12 jaar geleden

Kippenvel Hilly, wat mooi geschreven.

kerima ellouise, 12 jaar geleden

Het willen blijven waken kent geen tijd...Mooi en fragiel gedicht!

Gerhard Burgers, 12 jaar geleden

prille lente jeugd in een prachtig gedicht beschreven !

Egbert Jan van der Scheer, 12 jaar geleden

Heel mooi Hilly, die zorgen om de jeugd in de toekomst.

Pama, 12 jaar geleden

De tijd is onbarmhartig, we moeten het met de associaties van herinneringen doen. Misschien wel het grootste goed voor wat nog komen moet. Mooi gedicht

Irmlinda de Vries, 12 jaar geleden

Hoe lieflijk de weemoed zich meester maakt van de ouderdom... Het zachte schrijven van de kwetsbaarheid. Mooi Hilly!

Marije Hendrikx, 12 jaar geleden

Lichtvoetig dansen kindertjes in oma's gedachten die verdwaald lijken zijn in de tijd.. Mooi.

switi lobi, 12 jaar geleden

Ontroerend lieve Hilly

Geef je reactie op deze inzending: