inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.945):

Kinderdromen

De sloot die achter ons huis meanderde
noemden wij een rivier
de schepen die daarop voeren
waren stalen rossen, in werkelijkheid van papier

zo konden we fantaseren
dag in, dag uit en het kon ons niet deren
wat anderen ervan dachten

wij waren gelukkig met onze rivier
die zeker eindigde in de zee,
daarvan hadden zij geen enkel idee.


Zie ook: http://www.literairdichter.nl

Schrijver: Alexander Peters, 18 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: kinderen

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 400

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
22 augustus 2013
heel mooi!
Naam:
Imiza
Datum:
20 augustus 2013
de wereld anders bekeken; mooi!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
19 augustus 2013
Kind zijn, fantaseren, onbevangen, gelukkig zijn.
Mooi gedicht.
Naam:
nita
Datum:
18 augustus 2013
Jong wil volwassen zijn, volwassen het gevoel behouden van een kind. Kind worden we weer...want ons leven is net zo rond als de aarde!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)