inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.587):

een vogel en een viooltje

'vrijheid is een vogel
die wolken kan dragen'

gister heb ik hem
in bruine schemer gelegd
voorzichtig
als een laatste woord
uit zijn lichaam

nu is het middaguur
uit wijzers getreden

om de stilte
in acht te nemen

van een gevallen veer
tussen viooltjes

Schrijver: kerima ellouise, 16 oktober 2013


Geplaatst in de categorie: dieren

4.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 565

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Micheline Cuypers, 12 jaar geleden
het lijkt alsof viooltjes en vogeltjes in elkaar verstrengelen
Hilly Nicolay, 12 jaar geleden
Mooi gedicht en een prachtige titel Kerima.
geeraardt, 12 jaar geleden
de vogel bloeit, de violen vliegen
Egbert Jan van der Scheer, 12 jaar geleden
schitterend in heel mooie metaforen Kerima.
, 12 jaar geleden
van de kleine dingen die het 'm doen. een miniatuurtje haast, om tot grootsheid te lezen.
hans_, 12 jaar geleden
Warempel,
je gedicht is als een zacht zingend nestje
van veertjes en viooltjes in je mond.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)