Netgedichten

netgedicht (nr. 49.900):

Vervlogen dromen

gooi maar
bloemen in de lucht
jaag je zorgen
op de vlucht

te lang heb ik
de stenen meegezeuld
die lagen op mijn pad
en die ik nooit vergat

heb ze gestapeld
tot monumenten
er afstand van genomen
als vervlogen dromen

kwetsbaar
in het eerste licht
hoe vrijheid heette
was ik al lang vergeten

maar ik zag
de bloemenwei
plukte ze en voelde me
sinds lange tijd weer vrij