Netgedichten

netgedicht (nr. 50.292):

Wind en regen

Wind en regen, helemaal geen voorbereiding
voor een witte Kerst, maar het is goed zo.
Waar zouden we ook steeds de vreugde halen
wanneer nog zoveel mensen op de vlucht zijn?

Hoe kunnen we zo bekommerd zijn om dure geschenken
wanneer er mensen zijn die dolen in de kou en
zelfs niet weten of ze morgen ook zullen leven?
Wanneer er kinderen zijn die hun ouders zagen

sterven en niet weten hoe ze zelf een toekomst hebben.
Maar er kan nog hoop zijn, even stil verblijden
omdat iemand je graag ziet en je een glimlach schenkt.

Deze wereld gaat nog verder omdat er ergens toch
wel tien rechtvaardigen zijn, of een groot veelvoud
daarvan; er komt gerechtigheid, ooit komt er vrede.