Netgedichten

netgedicht (nr. 50.907):

Allerlei tintelareien

Mijn schilderij beschrijf ik in een soort van sinterklaasgedicht,
want klankkleur naast kunstkleur geeft meer evenwicht.

Daar loopt niet zo maar een vrouwtje; we noemen haar Maulena
en het mannetje met trotse houding en vlag Poukeno.

Maulena is omgeven door warm oranje en geel zoals het hoort
en Poukeno lijkt dan te vertoeven in een kouder oord.

Koeler ultramarijn is daarom aanwezig; ook zijn huid is wat bleker.
Het verstand schept afstand. Maulena drinkt vaker aan de zonnebeker.

Nu groeit de ruimte voor Maulena. Steeds breder; haar zon komt op;
geen doorgeschoten mannelijkheid meer, zijn zon gaat rood ten onder.

Zoek dan een balans, teveel gevoel maakt sloom als in een poel.
Ook grijze wiskunde kan wijs zijn en geeft een goed gevoel.

Ook Poukeno is niet vies, zoals je ziet, van tertiaire tinten
en bij Maulena blinkt het blauw, naast de bomen als oudroze linten.

Yin en yang naast elkaar maakt krachtig, als dit water in turquoise;
zo gaat de wereld harmonischer naar de volgende fase.