vlinder
Ik zie een witte vlinder
op een grote, roze bloem
en ik luister naar een merel,
ze neemt me even mee naar toen...
Ze fluit haar mooiste lied,
waarvoor ze hard moet werken,
maar mensen hóren haar vaak niet,
die zullen het nooit merken,
dat als je niet even stilstaat
bij wat er ook gebeurt,
je leven achteruit gaat
en langzaam donker kleurt.
Deze mensen kijken enkel
naar wat er komen gaat,
maar niet naar al het moois
dat in het heden al bestaat.
Dus al zie je straks zo'n vlinder
en denk je: laat ook maar,
denk dan ook aan dit gedichtje
en kijk er even naar.
Geplaatst in de categorie: natuur