inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.406):

Zwart van nacht en ontij

leven breekt
onder mijn handen
in losse verbanden

gedachten sporen
niet meer goed
blijven staan op een perron

terwijl de trein
maar verder raast
naar het volgende station

zie het zwart
van nacht en ontij
door het raam van de wagon

rij de wereld
in de wielen met mijn
steeds eenzamer bestaan

er komt een halte aan
kan de noodrem niet vinden
zie nog de rode lichten gaan


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 29 maart 2014


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 194

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)