Als Dorian Gray
Jij nam nooit afscheid van het verleden
je hebt je omringd met alles van toen
in de hoop dat je het eens over mag doen
je werd in je hoofd nooit ouder dan achttien
dat was wel het maximum
je keerde je spiegel
en sindsdien heb je je gezicht nooit meer gezien
je bent als Dorian Gray
alleen schilder jij je zelfportret
en zelfs de fijne lijntjes gaan niet mee
maar eens dan komt voor jou de dag
dat je de spiegel keert in een overmoedig moment
vaag herken je dan die man
die je echt geworden bent
al heb je het een leven lang miskend.
Zie ook: http://www.literairdichter.nl
Schrijver: Alexander Peters, 3 april 2014
Geplaatst in de categorie: emoties
Reflectie zit in jezelf...goed begrepen deze.