Omhuld

Als een omhullende schelp
Plaatst ze haar armen
Binnen deze warme begrenzing
Mag het gevoel zich uiten

Verwordt een trots ego
Tot een week mens
En weent
Laat de kern zien

Als een kind
Kwetsbaar en puur
Geeft toe aan
Weggeredeneerd gevoel

Zo in deze greep
Grijpt het aan
Roept op tot
Beschermend koesteren

Los laten is
Wederkeren naar
Vertrouwde afstand
Van de rede

Het vraagt moed
Te willen omhullen
En omhuld te worden
Tot de kern te geraken

Denkt zij te weten
Wat er huist
Binnenin de schulp
Veilig en verstopt

Meer aandringen
Is meer sluiten
Gepantserd en
Tegen getijden bestand

Zo deinen wij mee
Golven verder
En (over)leven
Ons leven

kern puur gevoel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83