Netgedichten

netgedicht (nr. 52.012):

geaard

ooit waren er vogels
mijn vader hoorde
vernam het als hoop
als een verwachten
het lied door de dag

ooit waren er bloemen
mijn vader zag
de aaiende vlinder
op het hartje rusten
ik zag zijn lach

ooit was er mei
was er verwondering
om de wulp in de wei
het handje
in een hand gelegd

nu is er leegte
ondanks…
dan heb ik niets
teveel gezegd…

Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 26 mei 2014

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

emoties

4.3 met 9 stemmen

490

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Gerhard Burgers, 11 jaar geleden

prachtig in herinnering op te gaan. Hilly

deinend blauw, 11 jaar geleden

Geniet van de mooie herinneringen Hilly.

betty veerman, 11 jaar geleden

Mooi.

Coby Poelman-Duisterwinkel, 11 jaar geleden

Zo mooi en ontroerend beschreven. Je voelt de emotie.

Egbert Jan van der Scheer, 11 jaar geleden

Prachtig gedicht vol nostalgie en heimwee. Gelukkig is er nog veel over van toen, als je het ook maar wilt zien, om er over te mijmeren en geïnspireerd te raken.

Guy Aarts, 11 jaar geleden

Je aardt naar je vader en het is mooi hoe je dat in het gedicht hebt weergegeven. Er is dankbaarheid en gemis. Heel mooi gedaan, Hilly.

wietewuiten, 11 jaar geleden

heerlijke wandeling door de velden, met je vader als gids. hand in hand. kleine bemerking: de laatste regels lijken me wat abrupt, en storen de poëtiek.

Alexander Peters, 11 jaar geleden

Prachtig slot van een emotie mooi onder woorden gebracht.

geeraardt, 11 jaar geleden

Maar ook herinneringen die blijven komen en de leegte voor een deel opvullen.

Marije Hendrikx, 11 jaar geleden

prachtig Hilly dit heimwee dicht.

Geef je reactie op deze inzending: