inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.161):

Tussen grijs en donker,

Bladergoud van dekens markeren het verouderd bos
wind in koperen regens, nevels beheersen de gedachten
oktober spreidt z’n ziel in het eerste schrale licht,

Schaduwen, nog begraven onder het natte mos,
ze woelen als tentakels tussen wortels, hongerig
naar voedsel wat de laatste zomer heeft gebracht,

roerloos drapeert de mist zijn vitrage over de velden
ganzen strekken de poten in de vloeibare lucht, witte
gedachten blijven achter,dwarrelde veren als ze zijn vertrokken,

in een houten lijst gevat, geëtst in een terzine, de gekromde tijd
verschuift, de wereld wankelt in z’n sporen tot een late
zonnestraal hem vindt, blinkend op het hoogste punt,

langs de notenbalken spant de herfst de snaren,
hoorbaar over heuvels, over dalen, verdeeld over alle jaren
de toon gezet, onzichtbaar, onstuitbaar binnen de regels van het spel,

we zoeken het gras waarop we lagen, wat zich weer heeft opgericht
het beantwoordt alle vragen in het labyrint van dromen, het geeft
een oud gelaat van de verbrokkelde dag een nieuw gezicht,

wat eerder werd gezaaid, wordt opnieuw geboren
als de mens zijn tanden in de aarde heeft gezet in een
kort gedicht wat ergens tussen grijs en donker ligt.

... Bron illustratie: Senicreflections ...


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 3 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: lightverse

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 145

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
5 oktober 2014
prachtig! Iedere zin is volgegoten met beeld en poëzie!
Naam:
geeraardt
Datum:
4 oktober 2014
fraai dicht vol herfstsfeer en cyclische natuur...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)