inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.106):

Vrije vlucht

Bomen wuiven westenwind
buigen over ieder mensenkind
dat bij hen wat luwte vindt
waar vogels zich verdringen
om genesteld in hun armen
de onschuld te bezingen
die de aarde zal verwarmen
tot de kou, die ooit zal komen
hen zal verjagen uit de bomen.

Dan breekt de lange vlucht
naar eindeloze vertes aan
waar ver van aards gewemel
de ware vrijheid wacht
door het diepe van de nacht
naar de oneindig blauwe hemel.

Schrijver: Hanny van Alphen, 5 januari 2015


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.7 met 9 stemmen aantal keer bekeken 485

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

joep, 10 jaar geleden
Mooi rijm "westen wind en mensenkind" Uiteindelijk op weg naar eindeloze blauwe hemel. Heel mooi!
Hilly Nicolay, 10 jaar geleden
Vrijheid, zo kostbaar Hanny. Prachtig gedicht.
lisa leyten, 10 jaar geleden
Om te bewaren, zo mooi,
lisa
Hanneke van Almelo, 10 jaar geleden
Heel graag gelezen en herlezen, Hanny. Veel sfeer en troost. Dank je.
Ralameimaar, 10 jaar geleden
mooi, soort lied
Alexander Peters, 10 jaar geleden
Mooi
hans_, 10 jaar geleden
Zucht ... !
Allemachtig prachtig Hanny.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)